اخلاق در لغت، جمع واژه خلق و به معنی خوی ها است، از این رو دانش بررسی و ارزش گذاری بر خوی ها و رفتارهای آدمی، علم اخلاق نامیده می شود. انواع رفتارهای انسانی بر مبنای دو اصل، توارث در افراد و تربیت در جامعه شکل میگیرند. هر چند زمینه ژنتیکی در انتقال این صفات ژنتیک کمی نقش مهمی دارد. ولی عوامل محیطی خانواده، مدرسه، رسانه در واقع عامل بروز و شکوفایی هر ویژگی اخلاقی (چه بد و چه خوب) درمحیط است. تنها راه کامیابی و نیکبختی جامعه، اخلاقمند کردن انسان هاست. گروه کثیری از دانشمندان برای اصلاح جامعه به سراغ رأس هرم (حاکمیت) رفته اند و عده اندکی نیز به قاعده هرم (مردم) توجه کرده اند. آموزه های اخلاقی ریشه در 1500 سال پیش از میلاد دارند. به طوری که در تاریخ آمده است ده فرمان مشهور موسی، میراث یک قبیله سامی است که به ازای هر ده انگشت دست، صادر شده تا به آسانی امکان یادآوری آنها وجود داشته باشد. این گونه فرمان های پنج گانه یا دهگانه در میان تمد نهای قبل از دوران کتابت و آموزش انسان رایج بوده است. در زمان داریوش پادشاه هخامنشی (486 تا 521 پیش از میلاد) کودکان از پوشش خدمات و حمایت اجتماعی بهره مند میشدند